آیا این مال من است؟
توسعه منبع باز و IP در عصر هوش مصنوعی
داستان آشناست یک کارمند کلیدی شرکت شما را ترک می‌کند و این نگرانی وجود دارد که کارمند اسرار تجاری و سایر اطلاعات محرمانه را در مسیر خروج از درب دریافت کند. شاید شنیده باشید که کارمند معتقد است تمام کارهایی که کارمند از طرف شرکت در حین استخدام انجام داده است واقعاً متعلق به کارمند است زیرا از نرم افزار منبع باز استفاده شده است. این نوع سناریوها همیشه اتفاق می‌افتند و بله، راه‌هایی برای محافظت بهتر از شرکت شما در برابر گرفتن یا افشای اطلاعات اختصاصی کارفرمای سابق خود توسط کارمندان سرکش وجود دارد.
اما کارفرما باید چه کار کند؟
در محل کار امروزی، کارمندان بیش از هر زمان دیگری به اطلاعات شرکت دسترسی دارند و در نتیجه، کارمندان می توانند راحت تر با داده های محرمانه شرکت کنار بروند. چنین از دست دادن سس مخفی یک شرکت می تواند تأثیر مضری نه تنها بر خود شرکت و توانایی آن برای رقابت در بازار، بلکه بر روحیه کارکنان باقی مانده داشته باشد. بنابراین چگونه مطمئن می شوید که یک کارمند با دست خالی ترک می کند؟
علاوه بر این، شرکت‌های نرم‌افزاری به‌طور فزاینده‌ای به نرم‌افزار منبع باز به‌عنوان بلوک ساختمانی در هنگام توسعه یک محصول نرم‌افزاری کلی تکیه می‌کنند. آیا استفاده از نرم‌افزار متن‌باز به‌عنوان بخشی از محصول نرم‌افزاری کلی یک شرکت منجر به کد نرم‌افزاری می‌شود که استفاده از آن برای همه رایگان است و برای کارمندی که آزادانه آن را هنگام ترک کارفرما دریافت کند؟
یکی از بهترین راه‌های کارفرما برای محافظت از خود در برابر سرقت اطلاعات محرمانه توسط یک کارمند متقلب، داشتن یک قرارداد محرمانه و اختراع با کارمند است که کارمند را ملزم می‌کند اطلاعات اختصاصی شرکت را محرمانه نگه دارد و مالکیت تمام دارایی‌های معنوی را که کارمند در طول مدت ایجاد می‌کند، فراهم می‌کند. استخدام به شرکت در حالی که بسیاری از حقوق از طریق رابطه کارفرما و کارمند به کارفرما اعطا می شود، یک شرکت می تواند حقوق خود را در مالکیت معنوی با پرداختن به مالکیت در قرارداد کارمند به حداکثر برساند.
در چنین قرارداد کارمندی باید بیان شود که هر چیزی که کارمند برای شرکت ایجاد می کند متعلق به شرکت است. اما چه اتفاقی می افتد اگر کارمند اطلاعات عمومی را با اطلاعات اختصاصی شرکت ترکیب کند تا محصولی ترکیبی از این دو ایجاد کند؟ با افزایش استفاده از نرم‌افزار منبع باز، یک مسئله مکرر که مطرح می‌شود این است که آیا یک شرکت می‌تواند از نرم‌افزار محافظت کند، اگر از نرم‌افزار منبع باز در توسعه پیشنهاد محصول شرکت استفاده شود؟ معمولاً کارمندان معتقدند که از آنجایی که از نرم افزار منبع باز در دسترس عموم به عنوان بخشی از کد نرم افزار تهیه شده برای شرکت استفاده می کنند، کل کد نرم افزار منبع باز است.
آن کارمندان نادرست هستند!
در حالی که مؤلفه‌های منبع باز مورد استفاده در دسترس عموم هستند و برای استفاده همه رایگان هستند، ترکیب مؤلفه‌های منبع باز با کد نرم‌افزار اختصاصی توسعه‌یافته توسط یک شرکت، محصولی را ایجاد می‌کند که تحت قوانین مالکیت معنوی متعلق به شرکت است. به عبارت دیگر، فقط به این دلیل که از نرم افزار منبع باز به عنوان بخشی از ab استفاده می کنیدroadبسته نرم افزاری، کل پیشنهاد را غیر قابل محافظت نمی کند. کاملا برعکس اتفاق می افتد. کد نرم افزار - به طور کلی - اطلاعات محرمانه شرکت است که نمی تواند به طور نادرست فاش شود یا توسط کارمند هنگام خروج از آن گرفته شود. با وجود چنین عدم قطعیتی، یادآوری‌های دوره‌ای به کارکنان در مورد تعهدات محرمانه‌شان، از جمله تلقی کد منبع (حتی اگر از نرم‌افزار منبع باز استفاده می‌کند) به عنوان اختصاصی شرکت، مهم‌تر از همیشه است.
بنابراین، هنگامی که کارمندی که به مهم‌ترین اسرار تجاری شرکت شما دسترسی دارد، اطلاع می‌دهد، ضروری است که شرکت تعهد مستمر به حفظ محرمانه اطلاعات شرکت را به کارمند در حال خروج منتقل کند. این را می توان با یادآوری کارمند در طول مصاحبه خروج و همچنین نامه پیگیری تعهدات محرمانه بودن کارمند به شرکت انجام داد. اگر خروج ناگهانی باشد، نامه ای که تعهدات رازداری کارمند را شناسایی و تکرار می کند، استراتژی خوبی است.
انجام اقدامات احتیاطی ساده از جمله، قراردادهای محرمانه/اختراع، یادآوری های دوره ای تعهدات محرمانه و نامه یادآوری هنگام خروج یک کارمند، بهترین روش هایی هستند که همه شرکت ها و به ویژه شرکت های نرم افزاری که کل کسب و کارشان می تواند از درایو فلش خارج شود، باید قبل از شروع آن اجرا کنند. خیلی دیر.
درباره نویسنده:
جفری دریک یک وکیل همه کاره متخصص در طیف گسترده ای از مسائل حقوقی است و به عنوان مشاور عمومی خارج از شرکت ها و شرکت های نوظهور خدمت می کند. جفری با داشتن تخصص در امور شرکتی، مالکیت معنوی، M&A، صدور مجوز و غیره، پشتیبانی حقوقی جامعی را ارائه می کند. او به‌عنوان وکیل محاکمه‌ای، به‌طور مؤثری در مورد مالکیت معنوی و پرونده‌های تجاری در سراسر کشور دعوی می‌کند و به اختلافات حقوقی زاویه تجاری می‌دهد. جفری دریک با سابقه مهندسی مکانیک، JD و MBA، به طور منحصر به فردی به عنوان یک وکیل شرکتی و مالکیت معنوی موقعیت دارد. او به طور فعال از طریق انتشارات، دوره‌های CLE و مشارکت‌های سخنرانی به این حوزه کمک می‌کند و به طور مداوم نتایج استثنایی را برای مشتریان خود ارائه می‌کند.
